Vanmorgen zijn Walter en ik op tijd gaan ontbijten met Manon en Nick. Zij moesten om 10 uur bij Penn Station zijn. Ze gaan met de Amtrak trein naar Boston. Daar blijven ze enkele dagen en daarna komen ze terug naar New York. Volgende week zondag vliegen ze terug naar huis. Walter en ik zijn met ze meegelopen naar het station om ze uit te zwaaien.

Terug in het hotel hebben ook wij onze koffers ingepakt, we moesten om 11.00 de kamers verlaten. Gelukkig kunnen we de koffers bij het hotel laten staan, we hoeven tenslotte pas om 19.00 uur op JFK Airport te zijn. Een taxi hebben we al geregeld via het hotel.

We hebben dus nog een hele dag om door te brengen in New York. Allereerst zijn we naar Grand Central Station gegaan, dit wilden Anouk en Menno graag. De Grand Central Terminal New York werd op 2 februari 1913 geopend. Het is het grootste station ter wereld met 44 perrons en 67 sporen. Dit station is bekend van vele films en series. Het meest opvallende herkenningspunt is misschien wel de klok met vier wijzerplaten bovenop het informatiepunt. Iedere kant is gemaakt van opaal, waardoor de klok geschat wordt op een waarde van tussen de tien en twintig miljoen dollar. Na twaalf jaar restaureren kwam er een prachtig gedecoreerd astronomisch plafond tevoorschijn, dat altijd bedekt was geweest onder een dikke laag teer en nicotine uit sigarettenrook. Een klein stukje boven het Michael Jordan Steakhouse is ‘intact’ gelaten, om de mensen aan de viezigheid te herinneren. Ook de buitenkant van het station is erg mooi om te zien. Het station ligt middenin Park Avenue.

Vanaf daar was het een klein stukje lopen naar Bryant Park, dit ligt achter de Public Library op 5th Avenue. Bryant Park is een gezellig klein park, met overal tafeltjes en stoeltjes waar je kan gaan zitten. Dat doen dan ook veel New Yorkers. Ook wij hebben hier lekker even gezeten met een coffee-to-go. Dat zou in Nederland toch niet lukken, daar zouden die tafels en stoelen meegenomen of vernield worden.

Daarna doorgelopen naar Times Square, al is dit overdag als het licht is veel minder indrukwekkend om te zien. Maar Anouk en Menno wilden de M&M winkel even gaan bekijken, deze was wel een stuk kleiner dan die in Las Vegas.

Via 6th Avenue lopen we door naar Radio City Music Hall, aan de achterkant van Rockefeller Center. Radio City Music Hall is een bekend theater, vooral het interieur schijnt erg mooi te zijn. Helaas kan je dat alleen bewonderen als je kaartjes hebt voor een show.

Een klein stukje verder vind je het Rockefeller Center, dit bestaat uit 14 gebouwen die gebouwd zijn tussen 1929 en 1940. Het GE gebouw is het hoogste gebouw van Rockefeller Center, hiervoor ligt Rockefeller Plaza. Dit plein is vooral bekend van de schaatsbaan in de winter en de enorme kerstboom. In de zomer vind je hier allerlei restaurants. Ook bekend is het 5,5 meter hoge "gouden" standbeeld van Prometheus. Rondom het plein staan rijen vlaggen, ook de Nederlandse vlag wappert hier. Terwijl Anouk en Menno in een gigantische legowinkel gaan kijken, zitten Walter en ik mensen te kijken op een bankje, toch een van mijn favoriete bezigheden. En in een stad als New York zie je ook heel wat rondlopen!

Schuin tegenover Rockefeller Center ligt St. Patrick's Cathedral. Hier zijn we eerder deze week al langsgelopen, maar nu gaan we ook even binnenkijken. Het is een enorme kerk uit de tweede helft van de 19e eeuw. Terwijl wij binnen rondlopen, begint er ook een dienst. Als toerist mag je dan gewoon rondlopen, alleen is het middendeel van de kerk gereserveerd voor mensen die de dienst willen volgen. Dit geeft wel een aparte sfeer. Ondanks dat de kerk in onze ogen nog vrij nieuw is, is hij van binnen wel erg mooi. De torens van de kerk zijn meer dan 100 meter hoog, maar dat valt niet op tussen al die hoge gebouwen.

Daarna doorgelopen naar Central Park. We slenteren door het zuidelijke deel van dit park. Het is hier prachtig, mooie rotspartijen, schitterende vijvers en grote grasvelden. En dat alles met de wolkenkrabbers op de achtergrond. Weinig New Yorkers hebben een tuin, dus ze zoeken massaal de parken op. Wonderbaarlijk is ook dat je het geluid van de stad hier eigenlijk niet hoort, je komt hier echt tot rust. Er zijn enkele grotere wegen door het park, hier mag je fietsen. Er rijden hier ook koetsen en riksja's en overal zie je joggers. We gaan aan de zuidoost kant het park en en verlaten het weer via de zuidwest kant.

Hier nemen we de metro naar 34th Street. We willen naar Macy's, de een na grootste winkel ter wereld. Walter en Menno zijn hier iets minder enthousiast over, maar gelukkig hebben ze ook een Starbucks. Macy's is echt enorm, het bedekt het hele blok op Herald Square en heeft elf verdiepingen. Je vindt hier dan ook van alles: kleding, schoenen, make-up en parfum, woonartikelen, electronica en meerdere plekken om te eten en drinken. Ook hebben ze een bruidsshop en een hele afdeling met galajurken. Anouk heeft een lange zilveren jurk gepast, hij stond haar prachtig. Helaas was hij een beetje te lang en waarschijnlijk veel te duur, maar ze had hem zo mee willen nemen.

Het was ondertussen 16.00 uur geworden en we hadden nog niet eens geluncht. We wilden uiterlijk 17.00 terug zijn bij ons hotel, zodat we op tijd voor de taxi waren. Weinig tijd dus om nog uitgebreid te eten, dus maar gebruik gemaakt van de Mac Donalds tegenover het hotel. Sluiten we New York toch traditioneel af met fastfood.

De taxi was keurig op tijd, opnieuw hadden we een grote zwarte Chevrolet Suburban. Deze keer met een vrouwelijke chauffeur, maar ze reed als een vent. Overal tussendoor schieten, bumperkleven, rechts inhalen. We waren dan ook ruim op tijd op JFK Airport. Inchecken ging redelijk snel, wel werd weer iedereen in keurige rijtjes gezet, dit is toch wel echt Amerikaans. Niemand duwt maar wacht gewoon zijn beurt af. Behalve Aziaten, dat zijn toch niet de meest beleefde mensen, die dringen makkelijk voor.

Anouk en ik hebben nog wat parfum en gezichtsproducten gekocht, daarna hebben we een wijnbarretje opgezocht. Van onze laatste dollars hebben we nog lekker een glas wijn en een antipasti plankje genomen. Ondertussen weer zitten kletsen met Amerikanen die naar Europa op vakantie gingen. Ze vragen altijd meteen waar je vandaan komt. Ah Holland, Amsterdam, Red Light District. Dat blijft toch wel grappig.

Ons vliegtuig vertrok met 15 minuten vertraging. De vlucht verliep goed. Omdat er veel lege plaatsen waren, kregen Walter en ik 3 stoelen ter beschikking en Anouk en Menno zelfs 4 stoelen. Keurig op tijd landen we een dag later, met 6 uur tijdsverschil op Schiphol. We zijn weer een mooie ervaring rijker.