We hebben weer een lange dag achter de rug en wat hebben we ontzettend veel gezien en gedaan.

Vanmorgen zijn we begonnen in het American Museum of National History. De kinderen hebben ons hierop getrakteerd. Dit is een van de belangrijkste natuurhistorische musea van Amerika. De collectie die ze hebben is enorm. Dit museum is ook bekend door de film "night at the museum" deel 1. Hoogtepunten zijn de zalen met dinosaurussen, de zoogdieren en ocean life. Maar ook de zalen met indianen, mensen uit Azië en Afrika en menselijke biologie. We zijn begonnen op de vierde verdieping en langzaam naar beneden afgezakt.

We zijn ruim 4 uur in het museum geweest, maar ik had er nog veel langer rond kunnen lopen. Vooral al die vreemde volkeren vind ik erg interessant. Natuurlijk herkenden we ook dingen uit de film, zoals dumdum. Ik ben blij dat we dit gedaan hebben, ik vond het echt de moeite waard.

Na het museumbezoek zijn we eerst even langs het Dakota Building gelopen, de plek waar John Lennon in 1980 is vermoord. Dit gebouw is een van de duurste plekken van New York om te wonen. Daarna de straat overgestoken naar Central Park, waar we eerst Strawberry Fields bezoeken, een herdenkingsplek voor John Lennon ontworpen door Yoko Ono.

Van daaruit lopen we verder naar Bethesda Fountain en Terrace, ook wel het hart van Central Park genoemd. Je hebt van hieruit een prachtig uitzicht over het meer en het Loeb Boathouse. Vooral de meiden vonden dit een leuke plek omdat deze plek voorkomt in de serie Gossip Girl. Onder de trappen werd er muziek gemaakt, dat klonk prachtig. We gingen even lekker bij The Lake zitten, toen 2 vissers daar een enorme karper aan de haak hadden. Het kostte moeite om hem binnen te halen, wat een enorm beest. Nadat ze door iedereen op de foto zijn gezet, werd de vis weer vrijgelaten in het meer.

Terwijl Walter en Menno op een bankje bleven zitten, zijn wij doorgelopen naar de hoofdingang van het Metropolitan Museum of Art. De trappen voor dit museum spelen ook een belangrijke rol in de serie Gossip Girl, dus Anouk en Manon wilden graag bij de trappen op de foto.

Dan weer terug het park, richting Great Lawn. Terwijl de rest bleef uitrusten op een bankje, zijn Menno en ik naar Turtle Pond gelopen. Dit is een klein meer met ontzettend veel waterschildpadden erin. Daarna doorgelopen naar Shakespeare Garden, een prachtige tuin met schitterende bloemen. Na veel foto's gemaakt te hebben, zijn we weer teruggegaan naar de rest.

Uiterlijk 5 uur wilden we vertrekken richting Yankee Stadium omdat we de tickets nog op moesten halen. En we dachten dat het fijn zou zijn als we er op tijd waren, dan konden we rustig nog wat eten. Maar dat liep even anders. Aangekomen bij het stadion stonden er al ontzettend veel mensen in lange rijen te wachten. Dus wij zijn maar aangesloten bij de rest en waren om 18 uur binnen in het stadion. Dit stadion is in 2009 gebouwd en biedt plek aan bijna 50.000 mensen. Allereerst werden er wat souvenirs gekocht, daarna op zoek naar iets te eten. Dat werd volledig in stijl een broodje hotdog.

Toen op zoek naar onze plaatsen. Daar hebben we erg mee geboft, we hadden heel goede plaatsen met prachtig uitzicht over het speelveld. En dat begint om 19 uur de wedstrijd met het spelen van het volkslied. Altijd weer indrukwekkend, het hele stadion gaat staan, petten gaan af en hand op het hart. Honkbal is niet echt een snelle sport, alles gebeurt heel rustig aan. De New York Yankees speelden vanavond tegen Kansas City Royals. Heel anders dan bij voetbal zitten de fans gewoon door elkaar in het publiek. Niks geen ruzie, gewoon gezellig een wedstrijd kijken. Bij de Yankees speelt Didi Gregorius, een Nederlander. Hij speelt zijn 4e seizoen bij de Yankees en is in april 2018 speler van de maand in de American League van de MLB geweest. De Amerikanen achter ons vonden het ontzettend leuk dat wij zo enthousiast waren. Zoals je gewend bent van Amerikanen vroegen ze meteen waar we vandaan kwamen, bedankten ons toen Didi een punt scoorde. Ontzettend leuk. Maar na 7 inningen vonden we het wel genoeg, we besloten naar huis te gaan.

We hoopten dat het nog niet zo druk was in de metro als we iets eerder zouden vertrekken, maar dat viel zwaar tegen. De metro was afgeladen en dat in die warmte. Ja, het was vandaag prachtig weer, volop zon en warm. En geen spat regen. Gelukkig zijn we nu weer terug in ons hotel, iedereen ligt al weer te slapen terwijl ik dit verslag nog type. En zo komt er weer een einde aan een drukke maar leuke dag.