amerika-wa-ny.reismee.nl

Dag 9 New York - Amsterdam

Vanmorgen zijn Walter en ik op tijd gaan ontbijten met Manon en Nick. Zij moesten om 10 uur bij Penn Station zijn. Ze gaan met de Amtrak trein naar Boston. Daar blijven ze enkele dagen en daarna komen ze terug naar New York. Volgende week zondag vliegen ze terug naar huis. Walter en ik zijn met ze meegelopen naar het station om ze uit te zwaaien.

Terug in het hotel hebben ook wij onze koffers ingepakt, we moesten om 11.00 de kamers verlaten. Gelukkig kunnen we de koffers bij het hotel laten staan, we hoeven tenslotte pas om 19.00 uur op JFK Airport te zijn. Een taxi hebben we al geregeld via het hotel.

We hebben dus nog een hele dag om door te brengen in New York. Allereerst zijn we naar Grand Central Station gegaan, dit wilden Anouk en Menno graag. De Grand Central Terminal New York werd op 2 februari 1913 geopend. Het is het grootste station ter wereld met 44 perrons en 67 sporen. Dit station is bekend van vele films en series. Het meest opvallende herkenningspunt is misschien wel de klok met vier wijzerplaten bovenop het informatiepunt. Iedere kant is gemaakt van opaal, waardoor de klok geschat wordt op een waarde van tussen de tien en twintig miljoen dollar. Na twaalf jaar restaureren kwam er een prachtig gedecoreerd astronomisch plafond tevoorschijn, dat altijd bedekt was geweest onder een dikke laag teer en nicotine uit sigarettenrook. Een klein stukje boven het Michael Jordan Steakhouse is ‘intact’ gelaten, om de mensen aan de viezigheid te herinneren. Ook de buitenkant van het station is erg mooi om te zien. Het station ligt middenin Park Avenue.

Vanaf daar was het een klein stukje lopen naar Bryant Park, dit ligt achter de Public Library op 5th Avenue. Bryant Park is een gezellig klein park, met overal tafeltjes en stoeltjes waar je kan gaan zitten. Dat doen dan ook veel New Yorkers. Ook wij hebben hier lekker even gezeten met een coffee-to-go. Dat zou in Nederland toch niet lukken, daar zouden die tafels en stoelen meegenomen of vernield worden.

Daarna doorgelopen naar Times Square, al is dit overdag als het licht is veel minder indrukwekkend om te zien. Maar Anouk en Menno wilden de M&M winkel even gaan bekijken, deze was wel een stuk kleiner dan die in Las Vegas.

Via 6th Avenue lopen we door naar Radio City Music Hall, aan de achterkant van Rockefeller Center. Radio City Music Hall is een bekend theater, vooral het interieur schijnt erg mooi te zijn. Helaas kan je dat alleen bewonderen als je kaartjes hebt voor een show.

Een klein stukje verder vind je het Rockefeller Center, dit bestaat uit 14 gebouwen die gebouwd zijn tussen 1929 en 1940. Het GE gebouw is het hoogste gebouw van Rockefeller Center, hiervoor ligt Rockefeller Plaza. Dit plein is vooral bekend van de schaatsbaan in de winter en de enorme kerstboom. In de zomer vind je hier allerlei restaurants. Ook bekend is het 5,5 meter hoge "gouden" standbeeld van Prometheus. Rondom het plein staan rijen vlaggen, ook de Nederlandse vlag wappert hier. Terwijl Anouk en Menno in een gigantische legowinkel gaan kijken, zitten Walter en ik mensen te kijken op een bankje, toch een van mijn favoriete bezigheden. En in een stad als New York zie je ook heel wat rondlopen!

Schuin tegenover Rockefeller Center ligt St. Patrick's Cathedral. Hier zijn we eerder deze week al langsgelopen, maar nu gaan we ook even binnenkijken. Het is een enorme kerk uit de tweede helft van de 19e eeuw. Terwijl wij binnen rondlopen, begint er ook een dienst. Als toerist mag je dan gewoon rondlopen, alleen is het middendeel van de kerk gereserveerd voor mensen die de dienst willen volgen. Dit geeft wel een aparte sfeer. Ondanks dat de kerk in onze ogen nog vrij nieuw is, is hij van binnen wel erg mooi. De torens van de kerk zijn meer dan 100 meter hoog, maar dat valt niet op tussen al die hoge gebouwen.

Daarna doorgelopen naar Central Park. We slenteren door het zuidelijke deel van dit park. Het is hier prachtig, mooie rotspartijen, schitterende vijvers en grote grasvelden. En dat alles met de wolkenkrabbers op de achtergrond. Weinig New Yorkers hebben een tuin, dus ze zoeken massaal de parken op. Wonderbaarlijk is ook dat je het geluid van de stad hier eigenlijk niet hoort, je komt hier echt tot rust. Er zijn enkele grotere wegen door het park, hier mag je fietsen. Er rijden hier ook koetsen en riksja's en overal zie je joggers. We gaan aan de zuidoost kant het park en en verlaten het weer via de zuidwest kant.

Hier nemen we de metro naar 34th Street. We willen naar Macy's, de een na grootste winkel ter wereld. Walter en Menno zijn hier iets minder enthousiast over, maar gelukkig hebben ze ook een Starbucks. Macy's is echt enorm, het bedekt het hele blok op Herald Square en heeft elf verdiepingen. Je vindt hier dan ook van alles: kleding, schoenen, make-up en parfum, woonartikelen, electronica en meerdere plekken om te eten en drinken. Ook hebben ze een bruidsshop en een hele afdeling met galajurken. Anouk heeft een lange zilveren jurk gepast, hij stond haar prachtig. Helaas was hij een beetje te lang en waarschijnlijk veel te duur, maar ze had hem zo mee willen nemen.


Het was ondertussen 16.00 uur geworden en we hadden nog niet eens geluncht. We wilden uiterlijk 17.00 terug zijn bij ons hotel, zodat we op tijd voor de taxi waren. Weinig tijd dus om nog uitgebreid te eten, dus maar gebruik gemaakt van de Mac Donalds tegenover het hotel. Sluiten we New York toch traditioneel af met fastfood.

De taxi was keurig op tijd, opnieuw hadden we een grote zwarte Chevrolet Suburban. Deze keer met een vrouwelijke chauffeur, maar ze reed als een vent. Overal tussendoor schieten, bumperkleven, rechts inhalen. We waren dan ook ruim op tijd op JFK Airport. Inchecken ging redelijk snel, wel werd weer iedereen in keurige rijtjes gezet, dit is toch wel echt Amerikaans. Niemand duwt maar wacht gewoon zijn beurt af. Behalve Aziaten, dat zijn toch niet de meest beleefde mensen, die dringen makkelijk voor.

Anouk en ik hebben nog wat parfum en gezichtsproducten gekocht, daarna hebben we een wijnbarretje opgezocht. Van onze laatste dollars hebben we nog lekker een glas wijn en een antipasti plankje genomen. Ondertussen weer zitten kletsen met Amerikanen die naar Europa op vakantie gingen. Ze vragen altijd meteen waar je vandaan komt. Ah Holland, Amsterdam, Red Light District. Dat blijft toch wel grappig.

Ons vliegtuig vertrok met 15 minuten vertraging. De vlucht verliep goed. Omdat er veel lege plaatsen waren, kregen Walter en ik 3 stoelen ter beschikking en Anouk en Menno zelfs 4 stoelen. Keurig op tijd landen we een dag later, met 6 uur tijdsverschil op Schiphol. We zijn weer een mooie ervaring rijker.

Dag 8 New York

Vanmorgen opgestaan met een lekker zonnetje. Eerst weer genoten van een lekker ontbijt in ons hotel en daarna weer richting metro.


Vanaf daar liepen we naar South Street Seaport, we zouden daar fietsen gaan huren. Gelukkig verliep dit een stuk beter dan in Washington en al snel stonden we buiten met onze fietsen. Op naar de Brooklyn Bridge.

De Brooklyn Bridge verbindt Manhattan en Brooklyn. Brooklyn is een wijk van New York met meer dan 2,6 miljoen inwoners. De naam komt van het Nederlandse Breukelen. Brooklyn is een stuk rustiger en relaxer dan Manhattan, dus ideaal om te fietsen. Allereerst fietsen we natuurlijk over de Brooklyn Bridge, de eerste uit staal opgetrokken brug ter wereld. Middenin, tussen de rijbanen voor de auto's in, loopt een fiets- en wandelpad. Fietsen is wel lastig omdat de wandelaars niet echt opletten, we waren blij dat we een fietsbel hadden. Maar wat een prachtige brug om overheen te fietsen. De brug is in 1883 officieel geopend.

In Brooklyn aangekomen gingen we eerst naar het Brooklyn Bridge Park, vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de skyline van Manhattan. Helemaal omdat het zo'n mooi weer was vandaag, helder, blauwe luchten en af en toe een wolkje. We hebben dan ook volop foto's gemaakt.

Daarna doorgefietst naar de wijk Dumbo (District Under the Manhattan Bridge Overpass), dit ligt aan de linkerkant van de Brooklyn Bridge. Als eerst gingen we, nou ja ik niet, een ijsje halen bij chocolaterie Jacques Torres. Tegenover deze winkel vind je een oud pakhuis genaamd Empire Stores. Je vindt hier wat winkels, restaurants en kantoren. Vanaf het dak heb je een prachtig uitzicht over zowel de Brooklyn Bridge als de Manhattan Bridge. Het was ondertussen alweer lunchtijd, dus maar iets gezocht om wat te eten. Gelukkig zijn er genoeg eetgelegenheden in New York, we hoefden dus niet lang te zoeken. Naast de Empire stores zat lunchzaak Atrium, erg lekker gegeten.

Na de lunch nog even doorgefietst naar Washington Street, hier is de bekende foto gemaakt van de Manhattan Bridge met het Empire Building op de achtergrond. Daarna weer snel richting Brooklyn Bridge gefietst, we moesten de fietsen gaan inleveren, we hadden ze voor 4 uur gehuurd.

Na het inleveren van de fietsen zijn we naar Civic Center gelopen. Je vindt hier de prachtige gebouwen van de United States Court House en Supreme Court. Dit is vooral bekend uit de serie Law and Order. Daarna verder gelopen naar Chinatown. Er wonen ongeveer 700.000 Chinezen in New York. Het lijkt net of je echt in China bent, overal Chinese uithangborden, kraampjes met eetwaren waarvan de herkomst niet duidelijk is en overal Aziatische mensen.

Vlakbij Chinatown vind je Little Italy, dit centreert zich vooral in Mulberry Street. Overal ristorante Italiano en volgens mij de enige plek in New York waar je een straat vol terrassen hebt. We hebben dan ook even lekker een wijntje gedronken op een van de terrassen.

Daarna met de metro terug naar ons hotel.

's Avonds zijn we een lekkere hamburger gaan eten bij een Ierse pub. En daarna door naar het Empire State Building, we wilden graag 's avonds omhoog gaan. Helaas stond er een hele rij. In het begin ging het nog wel snel, maar het heeft ons uiteindelijk ruim 1,5 uur gekost om boven op de 86e verdieping te komen. Het uitzicht maakte wel veel goed. Omdat je buiten staat, kan je prachtige foto's nemen. Vooral 's avonds is dit erg mooi om te zien met al die lichten. Je kan helemaal rondom lopen en overziet dus de hele stad. We hadden ook wel geluk dat het droog en helder weer was. Daarna weer in de rij om naar beneden te gaan. Hoewel ik het uitzicht erg mooi vond, vonden we dit het entreegeld niet waard. Dit vooral door het lange wachten en de grote drukte boven.



Rond 22.30 uur weer teruggelopen naar ons hotel. Morgen onze laatste dag. Manon en Nick blijven nog een week, die brengen we morgen weg naar het station waar ze met de trein naar Boston gaan.

Dag 7 New York

Vanmorgen weer vroeg op gestaan. En gelukkig scheen de zon, eindelijk na al die dagen bewolking en regenbuien.

Ons hotel.

We moesten om 9.30 uur in het One World Trade Center zijn voor een bezoek aan de One World Observatory. Dit gebouw werd eerder ook wel de Freedom Tower genoemd. Het is het grootste gebouw op het westelijk halfrond. Het One World Trade Center is het hoogste gebouw van New York. Met zijn spiegelende glazen wanden en hoge antenne is het One World Trade Center zelfs de hoogste wolkenkrabber van het westelijk halfrond. Het One World Trade Center bestaat uit 69 kantooretages, restaurants en een observatiedek. Tevens fungeert de wolkenkrabber met zijn hoge antenne als zendmast. Onder het gebouw bevindt zich een winkelcentrum en is er toegang tot het openbaar vervoer. One World Trade Center telt 104 verdiepingen, met op verdieping 100 tot en met 102 het observatiedek genaamd One World Observatory. Vanaf de grond tot aan de metalen en glazen balustrade, bovenaan het gebouw, meet de wolkenkrabber 417 meter. Dit was ook de hoogte van de Twin Towers. Inclusief antenne, is wolkenkrabber in totaal 541 meter hoog.

Om binnen te komen moeten we natuurlijk weer eerst door de security zijn gegaan. Daarna gaan we met de lift naar boven. De liften heten Sky Pods en kunnen elk vijftien mensen meenemen. De reis naar de 102de verdieping duurt maar een minuut. Tijdens de rit zien we een fascinerende time-lapse-video van de ontwikkeling van de skyline van New York over de laatste jaren. Na aankomst op de top krijgen we een 2 minuten durende video te zien over New York. Wanneer de video is afgelopen, gaat het scherm omhoog en zien we … de New York skyline! Ondanks dat het een beetje heiig was. hadden we toch een prachtig uitzicht. Daarna door naar de 100ste verdieping, waar je rondom een prachtig uitzicht over Manhatten, Brooklyn en New Jersey hebt.

Op deze verdieping mogen we zo lang blijven als we willen. We maken dan ook volop foto's en doen een video-call met opa en oma. Op deze manier konden zij ook een beetje meekijken. Na ongeveer een uur zijn we weer met de lift naar beneden gegaan, opnieuw zie je dan een film op de wanden van de lift, dit keer van de omgeving tot aan het deel onder de grond waar we eindigen. Het blijft toch indrukwekkend om het uitzicht over New York te zien.

Daarna zijn we met de metro naar Soho gegaan. Soho is een wijk met kenmerkende stoere industriële gebouwen. De wijk stond vroeger bekend als het "Cast Iron District" vanwege de architectuur met het vele gietijzer. De meeste gietijzeren gebouwen vind je in Greene Street. Ontzettend mooi om al die oude panden met ijzeren brandtrappen te zien. De meesten zijn geverfd in de kleur van het pand, maar overal vind je die bekende trappen. Ook vind je volop winkels in Soho, natuurlijk de dure, exclusieve merken, maar ook grote ketens zoals Mango. Hier was Anouk erg blij mee, haar bankrekening is weer wat kleiner geworden. We hebben een lekkere sandwich gegeten bij Joe and the juice en zijn daarna verder gelopen naar Washington Square Park.

Washington Square Park is genoemd naar George Washington, de eerste president van de Verenigde Staten. Het park ligt tegenover NYU, ofwel New York University, het is dan ook een populaire ontmoetingsplek. Er wordt regelmatig muziek gemaakt, wij zagen ook een knul met een piano het park inkomen. Hij speelde lekkere muziek, dus fijn op een bankje zitten luisteren. In de tussentijd gingen Manon en Nick even afkoelen in de fontein, ze waren niet de enigen. In Washington Square Park vind je ook een grote triomfboog, deze is nagemaakt van de Arc de Triomph in Parijs.

Daarna doorgelopen naar Greenwich Village, een wijk in Europese sfeer. Er is weinig hoogbouw, veel groen en mooie huizen. Deze wijk is vooral bekend door de serie "Sex and the city". We zijn dan ook langs 66 Perry Street gelopen, hier woonde Carry Bradshaw in de serie. Je mag niet op de trap zelf gaan staan, maar we hebben toch wat foto's voor het trapje gemaakt. Eigenlijk wilde Manon dan ook de kleren en vooral de schoenen die Carry Bradshaw draagt, maar je kan niet alles hebben. Daarna doorgelopen naar Magnolia Bakery, ook bekend van deze serie. Natuurlijk hebben we hier cupcakes gekocht, zelfs ik heb er een genomen. Ze waren ontzettend lekker. Helaas was het bankje buiten voor de winkel er niet meer, maar het was toch leuk om te zien.

Omdat iedereen eigenlijk toch wel moe was na alle indrukken van de afgelopen dagen, besloten we terug te gaan naar het hotel. De kinderen wilden ook nog douchen voordat we gingen eten en Walter moest nog foto's bij het verslag van gisteren plaatsen. Aangekomen bij ons hotel werd de lucht ook wel steeds donkerder, het begon zelfs wat te regenen. Opeens maakten de telefoons flink alarm, via de alarmsite kwam er een melding binnen van gevaar voor Flood Flash. Nou viel dat wel mee, maar het begon wel te onweren. Bang voor een flash waren we sowieso niet, we hebben kamers op de 7e en 9e verdieping. Maar het weer was wel weer helemaal omgeslagen.

Rond 17.30 gingen we naar restaurant l'Amico, we hadden hier een tafel gereserveerd. Gisteravond waren we hier langs gelopen en het zag er erg gezellig uit. We hebben inderdaad erg lekker gegeten en gedronken. Goede Italiaanse wijn (voor de kenners een Montefalco Rosso uit 2012), prosciutto en pasta, wat wil een mens nog meer. Voor het eerst hebben we ook lekker rustig gegeten, meestal sta je in Amerika binnen een uur weer buiten, nu hebben we er bijna 3 uur gezeten.

Daarna weer terug naar het hotel, niemand had zin om nog iets te doen. We maken lange dagen en zijn heel de dag op pad, dat is zelfs voor de jeugd vermoeiend. Hopelijk is morgen iedereen weer uitgerust en klaar om op pad te gaan.

Dag 6 New York

We hebben weer een lange dag achter de rug en wat hebben we ontzettend veel gezien en gedaan.

Vanmorgen zijn we begonnen in het American Museum of National History. De kinderen hebben ons hierop getrakteerd. Dit is een van de belangrijkste natuurhistorische musea van Amerika. De collectie die ze hebben is enorm. Dit museum is ook bekend door de film "night at the museum" deel 1. Hoogtepunten zijn de zalen met dinosaurussen, de zoogdieren en ocean life. Maar ook de zalen met indianen, mensen uit Azië en Afrika en menselijke biologie. We zijn begonnen op de vierde verdieping en langzaam naar beneden afgezakt.

We zijn ruim 4 uur in het museum geweest, maar ik had er nog veel langer rond kunnen lopen. Vooral al die vreemde volkeren vind ik erg interessant. Natuurlijk herkenden we ook dingen uit de film, zoals dumdum. Ik ben blij dat we dit gedaan hebben, ik vond het echt de moeite waard.

Na het museumbezoek zijn we eerst even langs het Dakota Building gelopen, de plek waar John Lennon in 1980 is vermoord. Dit gebouw is een van de duurste plekken van New York om te wonen. Daarna de straat overgestoken naar Central Park, waar we eerst Strawberry Fields bezoeken, een herdenkingsplek voor John Lennon ontworpen door Yoko Ono.

Van daaruit lopen we verder naar Bethesda Fountain en Terrace, ook wel het hart van Central Park genoemd. Je hebt van hieruit een prachtig uitzicht over het meer en het Loeb Boathouse. Vooral de meiden vonden dit een leuke plek omdat deze plek voorkomt in de serie Gossip Girl. Onder de trappen werd er muziek gemaakt, dat klonk prachtig. We gingen even lekker bij The Lake zitten, toen 2 vissers daar een enorme karper aan de haak hadden. Het kostte moeite om hem binnen te halen, wat een enorm beest. Nadat ze door iedereen op de foto zijn gezet, werd de vis weer vrijgelaten in het meer.

Terwijl Walter en Menno op een bankje bleven zitten, zijn wij doorgelopen naar de hoofdingang van het Metropolitan Museum of Art. De trappen voor dit museum spelen ook een belangrijke rol in de serie Gossip Girl, dus Anouk en Manon wilden graag bij de trappen op de foto.

Dan weer terug het park, richting Great Lawn. Terwijl de rest bleef uitrusten op een bankje, zijn Menno en ik naar Turtle Pond gelopen. Dit is een klein meer met ontzettend veel waterschildpadden erin. Daarna doorgelopen naar Shakespeare Garden, een prachtige tuin met schitterende bloemen. Na veel foto's gemaakt te hebben, zijn we weer teruggegaan naar de rest.

Uiterlijk 5 uur wilden we vertrekken richting Yankee Stadium omdat we de tickets nog op moesten halen. En we dachten dat het fijn zou zijn als we er op tijd waren, dan konden we rustig nog wat eten. Maar dat liep even anders. Aangekomen bij het stadion stonden er al ontzettend veel mensen in lange rijen te wachten. Dus wij zijn maar aangesloten bij de rest en waren om 18 uur binnen in het stadion. Dit stadion is in 2009 gebouwd en biedt plek aan bijna 50.000 mensen. Allereerst werden er wat souvenirs gekocht, daarna op zoek naar iets te eten. Dat werd volledig in stijl een broodje hotdog.

Toen op zoek naar onze plaatsen. Daar hebben we erg mee geboft, we hadden heel goede plaatsen met prachtig uitzicht over het speelveld. En dat begint om 19 uur de wedstrijd met het spelen van het volkslied. Altijd weer indrukwekkend, het hele stadion gaat staan, petten gaan af en hand op het hart. Honkbal is niet echt een snelle sport, alles gebeurt heel rustig aan. De New York Yankees speelden vanavond tegen Kansas City Royals. Heel anders dan bij voetbal zitten de fans gewoon door elkaar in het publiek. Niks geen ruzie, gewoon gezellig een wedstrijd kijken. Bij de Yankees speelt Didi Gregorius, een Nederlander. Hij speelt zijn 4e seizoen bij de Yankees en is in april 2018 speler van de maand in de American League van de MLB geweest. De Amerikanen achter ons vonden het ontzettend leuk dat wij zo enthousiast waren. Zoals je gewend bent van Amerikanen vroegen ze meteen waar we vandaan kwamen, bedankten ons toen Didi een punt scoorde. Ontzettend leuk. Maar na 7 inningen vonden we het wel genoeg, we besloten naar huis te gaan.



We hoopten dat het nog niet zo druk was in de metro als we iets eerder zouden vertrekken, maar dat viel zwaar tegen. De metro was afgeladen en dat in die warmte. Ja, het was vandaag prachtig weer, volop zon en warm. En geen spat regen. Gelukkig zijn we nu weer terug in ons hotel, iedereen ligt al weer te slapen terwijl ik dit verslag nog type. En zo komt er weer een einde aan een drukke maar leuke dag.

Dag 5 New York

Vanmorgen vroeg opgestaan met regen. We moesten op tijd ontbijten want we hadden tickets gereserveerd voor het 9/11 Museum. Maar eerst lekker ontbijten, dat was een stuk beter dan in Washington. Daarna snel met de metro downtown.

Het 9/11 Museum is opgedragen aan de 3000 slachtoffers van de aanslag van 11 september 2001. Het museum ligt ondergronds onder het memorial. In het museum vind je in de foto's en namen van alle slachtoffers, overblijfselen van de Twin Towers, een film over de opbouw van het memorial en de Freedom Tower. Maar meest indrukwekkend is de Historical Exhibition. Hier vind je oproepen voor vermiste personen, voicemail berichten die je kunt beluisteren van vrienden die naar slachtoffers bellen. Maar ook van een slachtoffer naar zijn vrouw, waarin hij aangeeft dat het niet goed gaat aflopen, dat hij van haar houdt en dat hij haar nog een mooi leven toewenst. Overal zie je nieuwsbeelden van de fatale dag, hoor je ooggetuigen en verschijnen er teksten op de muren. Ook zie je gevonden voorwerpen, foto's te veel om op te noemen. Ontzettend indrukwekkend allemaal. We hebben hier ongeveer 2 uur rondgelopen. Daarna eerst even koffie gaan drinken om alle indrukken te verwerken.


Het grijze beton dat je op de foto hierboven ziet is de vierkante bak van de memorial fonteinen. Dus de plaats van een van de Twin Towers.

Dit zijn de restanten van een onder het puin vandaan gehaalde brandweerwagen.


Gedeeltes van de oude fundering.

Terug naar buiten om het memorial te bezichtigen. Op de 2 plekken waar vroeger de Twin Towers gestaan hebben, zijn 2 enorme fonteinen gemaakt. Het water verdwijnt in een diep zwart gat, net als de Twin Towers. Op de randen staan de namen van alle slachtoffers. Ook hier weer maakt de eenvoud van het memorial een diepe indruk. Bij sommige namen ligt een witte roos, deze mensen zouden vandaag jarig zijn.

Het was ondertussen alweer 12 uur geweest, tijd voor een lunch. Lekker een broodje bij Subway, dat gaat er altijd wel in.

Na de lunch zijn we naar Wall Street gelopen, het Financial District van Manhattan. Hier vind je onder andere de Stock Exchange en City Hall. Je vind in dit deel van Manhattan ontzettend veel wolkenkrabbers die vandaag ook letterlijk in de wolken lagen.

Ook zijn we op zoek gegaan naar de Charging Bull, een enorm bronzen beeld van een stier. Deze stier was een cadeau aan de stad New York en was zonder overleg 's nachts geplaatst voor de New York Stock Exchange. Nu is hij verplaatst naar een betere plek in de buurt.

Daarna door naar One World Observatory, we hadden tickets voor 14 uur. Helaas begon het weer licht te regenen. Daar aangekomen zei de suppoost dat er geen uitzicht was vandaag. Maar wij hadden al tickets. Gelukkig mocht je deze kosteloos omboeken, dat hebben we dan ook meteen maar gedaan. Voor vrijdag geven ze goed weer op, dus wij gaan vrijdagochtend opnieuw naar One World Observatory in de Freedom Tower.

Wat nu ... Walter wilde niet te ver meer lopen, daar moesten we ook rekening mee houden. We besloten om wat te gaan shoppen in de Oculus, het nieuwe metrostation bij het 9/11 memorial. Dit is een heel modern, wit gebouw met 2 etages winkels. We hebben Menno en Walter midden in de hal bij stoelen laten wachten en wij zijn lekker gaan shoppen.

Na het shoppen zijn we naar Battery Park gegaan, helemaal beneden aan Manhattan. Vanaf hier heb je uitzicht over de Hudson en op het Vrijheidsbeeld. Nu is dit niet zo groot en het staat best ver weg, dus erg goed zie je het niet. Je kan wel een watertaxi nemen (35 dollar per persoon) of een excursie, maar daar hadden we geen zin in. Nu gaat er een gratis ferry naar Staten Island die ook langs het Vrijheidsbeeld vaart. We besloten die te nemen, we blijven tenslotte Hollanders wat betreft gratis. We hadden gelezen dat je aan de rechterkant van de boot moest gaan staan voor het beste uitzicht op Lady Liberty en op de skyline van New York, dus zo gedaan. En inderdaad kwamen we nu zo dichtbij dat we mooie foto's hebben kunnen maken.

Op Staten Island aangekomen moest iedereen van de boot af. In de aankomsthal liepen we meteen door naar de vertrekhal en 10 minuten later voeren we weer terug richting Manhattan, nu zaten we wel op de linkerzijde van de boot. Teven heb je vanaf de voorkant een mooi uitzicht op de skyline van Manhattan.

Daarna doorgelopen richting Stone Street, een klein straatje in oude stijl voor barretjes en restaurantjes. We hebben hier een hamburger gegeten bij Underdog, een cocktailbar met een kleine kaart. Leuke, aparte zaak, erg druk. Na het eten waren we weer moe aan het worden, dus op tijd terug naar het hotel. Anouk en Menno wilden nog gaan stappen vanavond, zij gingen naar rooftop bar 230 Fifth. De prijzen van de drankjes zijn hier erg hoog, dus ze hebben het niet laat gemaakt. Nick wilde nog even gaan sporten in de gym, daarna zijn wij samen met Manon en Nick nog wat gaan drinken in de bar van het hotel.


Nu ligt iedereen weer in bed, zijn voeten te laten rusten. We maken lange dagen, maar zien ontzettend veel. Er is ook zo veel te zien in deze stad, wij zien eigenlijk alleen nog maar de hoogtepunten.

Dag 4 Washington - New York

Vanmorgen vroeg opgestaan. We wilden om 8 uur ontbijten zodat we op tijd konden uitchecken uit ons hotel. Op 10 minuten lopen vanaf ons hotel moesten we de bus nemen naar Union Station, deze rit duurde ruim 30 minuten. En dat voor 1 dollar per persoon, daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren. Daar staat wel tegenover dat een glas wijn gemiddeld 13 dollar kost, maar daar heb ik het nu niet over.

Aangekomen op Union Station moesten we om 10.05 uur de Amtrak trein naar New York hebben. Deze had wel 20 minuten vertraging maar uiteindelijk zat iedereen met bagage in de trein. Wel verspreid over 2 wagons, het was ontzettend druk. Na een tocht van ruim 4 uur kwamen we aan in New York op Penn Station. Ons hotel was 10 minuten lopen vanaf het station, dus dat viel mee.

We overnachten in het Hyatt House, op de hoek van 28th Street en 7th Avenue. Hoewel de kamers klein zijn (maar dat is overal in New York) zien ze er nieuw ingericht uit. De kinderen zitten op de 7e en wij op de 9e verdieping. De kinderen hebben met zijn vieren 1 kamer, daar staan 2 tweepersoons bedden in. Ook hebben zij een keukentje, opnieuw met vaatwasser en magnetron.

Nadat we geïnstalleerd waren op de kamers zijn we eerst wat gaan eten, het was ondertussen 15 uur geworden, dus we hadden wel trek. Nu zit er tegenover het hotel een Mc Donalds, Amerikaanser kan het niet. Dus maar een hamburger to go en dan de straat op. Wat een verschil met Washington, dat is een erg mooie stad, schoon, veel groen. New York is veel minder schoon en druk, veel lawaai. Overal mensen en auto's. Maar de stad leeft wel!

Allereerst zijn we via Broadway naar Flatiron Building gelopen, de eerste wolkenkrabber van NY. 86 Meter hoog is het nu een kleintje ten opzichte van alle hoge gebouwen om hem heen. Flatiron Building ligt bij Union Square Park, een klein parkje met rondom mooie oude gebouwen. Dit Park ligt op de kruising van Broadway en 5th Avenue, tijd om winkels te gaan bekijken.

Het eerste gebouw wat natuurlijk opvalt is het Empire State Building, dit steekt overal bovenuit. Het eerste deel van 5th Avenue is nog niet zo bijzonder, maar hoe meer je richting Central Park loopt, hoe sjieker de winkels worden.

Midden op 5th Avenue vind je de New York Public Library. Dit is de op een na grootste bibliotheek van Amerika. De bibliotheek is verdeeld over meerdere gebouwen, waarbij deze de mooiste is. Buiten wordt de bibliotheek bewaakt door 3 leeuwen. Binnen is het prachtig, met schitterende zalen en plafonds. Maar wat vooral de meiden leuk vonden, Carry Bradshaw uit de film Sex and the city zou hier gaan trouwen. Ook zij heeft over deze trappen gelopen.

In warenhuis Saks zijn we de schoenenafdeling gaan bewonderen, hier vind je onder andere Louboutin en andere ontzettend dure merken.

Verder in de straat vind je winkels van Gucci, Bulgari, Rolex en andere dure merken. Geen winkels waar je gezellig even naar binnen loopt, maar wel leuk om langs de etalages te lopen. Aan het einde van 5th Avenue vind je Trump Tower. Mochten wij de vorige keer nog meer rondlopen, nu is de straat bij de ingang van het hotel afgezet, overal staan zwaarbewapende mannen. Je mag alleen de hal nog binnen en de roltrap op naar Starbucks, maar dat was het.

Naast de Trump Tower vind je Tiffany's & Co, een wereldberoemde juwelier. Je ziet hier de Tiffany diamant, een enorme gele diamant. Helaas laat ons budget niet toe dat er iets gekocht werd, we konden niet veel prijskaartjes zien liggen, maar de paar die we wel konden lezen waren flink aan de prijs.

Natuurlijk zijn we ook even bij Victoria's Secret binnen gegaan. Een schitterende winkel, met overal filmpjes en foto's van de shows. Op de 3e verdieping was een kleine tentoonstelling waar je ook de bekende veren kon bewonderen. Ik zal maar niet vertellen wat we allemaal gekocht hebben ...

Helaas begon Walter steeds meer last van zijn voeten en benen te krijgen. Ook de rest werd wat moe. Vandaar dat we de metro maar genomen hebben naar Times Square in plaats van te lopen. Eigenlijk viel dit de kinderen een beetje tegen, ze hadden er meer van verwacht. Ze vonden het kleiner dan ze dachten en ook de bal van oud en nieuw leek veel kleiner dan op tv. Het was ondertussen al bijna 19.30 uur, dus we hadden ook wel weer trek gekregen. In de buurt van Times Square vonden we een Mexicaans restaurant, dat is altijd wel lekker.

Na het eten toch nog maar even teruggegaan naar Times Square. Je moet dit ook eigenlijk in het donker zien, dan komen al die lichtreclames veel mooier uit. Nu vonden ze het allemaal ook veel mooier. En wat een drukte, overal lopen en zitten mensen. Het autoverkeer was wel rustiger geworden, maar toch.

Na veel foto's gemaakt te hebben, wilde iedereen terug naar het hotel. Dus maar weer de metro opgezocht en teruggegaan naar Hyatt House. Lekker even met de voetjes omhoog op bed.

Dag 3 Washington

Wat een dag hebben we vandaag gehad, we zijn beroemd voor 1 dag in het Capitol! Maar laat ik bij het begin beginnen.

Vanmorgen rond 8 uur opgestaan. Op dat moment regende het weer. Eerst maar ontbijten en dan zien we wel verder. Na het ontbijt op de fiets richting het Witte Huis. Gelukkig werd het droog en dat is het eigenlijk de hele dag gebleven. 

Vandaag mochten we wel langs het Witte Huis rijden. Een Amerikaanse vrouw gaf aan dat de beveiligingen sinds Trump veel strenger zijn geworden. Vaak wordt alles afgezet zonder reden. Volgens Walter was ze ook niet echt een Trump-fan. Gelukkig maar, je ziet genoeg mensen rondlopen met T-shirts met de tekst "Make America great again" of "Proud to be a republican". Als je dan ziet wat voor soort mensen dat zijn, dan zegt dat vaak al genoeg.

Maar goed, het Witte Huis. Anouk vond het een stuk kleiner dan verwacht. Je ziet het dan ook van een flinke afstand. Er stonden ook enkele personen te demonstreren tegen Trump, maar dat hadden we ook gezien toen Obama nog aan de macht was. Hierna door gefietst naar het Visitor Center van het Witte Huis. Hoewel we geen tijd hadden om de film te bekijken, is zo'n Visitor Center toch altijd wel leuk om te bezoeken.

Daarna zijn we over de Pennsylvanian Avenue naar het Capitol gefietst. Het leuke hiervan is dat het fietspad midden op de weg, dus tussen beide rijbanen in ligt.

   

Bij het Capitol aangekomen snel de fietsen neergezet tegen een hek en naar binnen gegaan. We hadden een tour geboekt om 11.40 uur en we moesten 3 kwartier van tevoren aanwezig zijn ivm de veiligheid checks. Het United States Capitol biedt plaats aan het congres, dit zijn de leden van de Amerikaanse Senaat en de leden van het Huis van Afgevaardigden. Met de bouw van het Capitol werd begonnen in 1797. Tijdens de tour krijgen we eerst een film te zien van de geschiedenis van het congres. Met natuurlijk flink wat positieve verhalen over het goede van Amerika. Hoezo chauvinistisch. Daarna bezoeken we met een gids de Crypt, de Rotunda en de National Statuary Hall. De Crypt is de ruimte onder de Rotunda, De Rotunda wordt door de Crypt ondersteund. De Rotunda is de meest indrukwekkende ruimte, de koepel heeft een diameter van 29 meter en is bijna 55 meter hoog. In de National Statuary Hall vind je veel beelden. Iedere staat mag 2 beelden plaatsen in het Capitol. De enige eis is dat de beelden van marmer of brons gemaakt zijn en dat degene die afgebeeld wordt, dood is. Staten mogen de beelden steeds vervangen als ze dat willen. Het enige beeld dat nooit vervangen mag worden is van Rosa Parks, de eerste zwarte vrouw die niet opstond voor een blanke in de bus.

Na de tour zijn we via de ondergrondse tunnel naar de Library of Congress gegaan. Dit is de grootste bibliotheek ter wereld. Toeristen hebben geen toegang tot de leeszalen, maar kunnen deze wel zien vanaf een balkon. De oude bibliotheek is door de Engelsen verbrand en verwoest. President Jefferson heeft toen zijn eigen boekcollectie beschikbaar gesteld aan de bibliotheek. Ook de buitenkant van het gebouw is prachtig om te zien. Na dit bezoek zijn we teruggelopen naar onze fietsen, we wilden gaan lunchen.

Maar aangekomen bij de plek waar onze fietsen stonden, schrokken we flink. Wat we ook zagen, geen fietsen. Walter ging navraag doen bij enkele politie-agenten die op het veld stonden en wat bleek, onze fietsen waren geconfisqueerd door het Capitol. Stom van ons natuurlijk, we hadden kunnen verwachten dat we de fietsen daar niet zomaar tegen een hek konden plaatsen. Maar we hadden haast omdat we op tijd voor de tour moesten zijn en hadden verder niet nagedacht. Aan de andere kant was ik al heel blij dat ze niet gestolen waren maar in beslag genomen. Met een boete zouden we de fietsen toch terug moeten krijgen?!

Dus weer terug naar het Capitol, weer door de beveiliging en eenmaal weer binnen bij de balie naar onze fietsen vragen. Iedereen daar stond te lachen. Zijn dat de mensen van die 6 fietsen, hoorden we iedereen zeggen. Ze hadden natuurlijk niet in de gaten dat wij ze konden verstaan. Er werd iemand van de United States Capitol Police gebeld en daar kwam een grote zwarte agent, bewapend en al. Ze hadden er wel lol in met zijn allen. We werden meegenomen naar het werkgedeelte van de het Capitol, hier liepen allemaal mannen in dure pakken. Daarna mee naar de kelder. Hier zaten meer agenten, ook zij vroegen of wij die mensen waren van de 6 fietsen. Het verhaal was overal bekend. Nadat Walter allerlei papieren moest invullen, kregen we eindelijk onze fietsen terug. Zonder bekeuring, of deze moet nog thuisgestuurd worden. Daarna liep de politie-agent met ons er achteraan door het Capitol terug naar de uitgang. Dit terwijl wij onze fiets aan de hand hadden, we moesten er eigenlijk wel om lachen.

Eindelijk konden we dan gaan lunchen, het was ondertussen al half 3 geworden. We zijn lekker wat tapas gaan eten bij Jaleo, vlakbij Pensylvania Avenue. 

Anouk en Menno besloten om daarna nog naar het National Museum of Air en Space te gaan. 

Wij zijn met Manon en Nick nog naar de achterkant van het Witte Huis gefietst en daarna terug naar ons hotel. Daar hebben we ons even opgefrist en omgekleed. Toen weer op pad om de fietsen in te leveren. De zaak was wel gesloten, maar er zou om 18 uur iemand komen bij wie we de fietsen konden inleveren. Dan zouden we ook Nick zijn rijbewijs weer terug krijgen, dat hadden we moeten achterlaten. Maar natuurlijk was er niemand te bekennen. Ik was daar al bang voor na de onbeschofte ontvangst van gisteren. Gelukkig stond er een busje met telefoonnummers van andere filialen en kreeg Walter iemand aan de lijn van het filiaal uit Rosslyn. Hij besloot uiteindelijk te komen, maar dat zou nog wel even duren. Nick en Manon waren al weggegaan om te shoppen. Anouk en ik zijn toen ook maar naar de winkelstraat gegaan, Walter en Menno zouden wachten tot ze het rijbewijs terug hadden.

Gelukkig was het eind goed, al goed. We kwamen om 19.30 uur weer allemaal samen bij J. Paul's, waar we ontzettend lekker hebben gegeten. Zo sluiten we deze dag weer af.  De rest slaapt al terwijl ik dit verslag nog schrijf. Morgen vertrekken we naar New York. Een hele andere stad dan Washington. Washington is mooi, met prachtige gebouwen. New York bruist, maar dat zullen we morgen gaan ontdekken.


Dag 2 Washington

Zoals te verwachten, waren we allemaal (op Menno na, natuurlijk) vroeg wakker. En tot onze grote verrassing zagen we blauwe luchten en zon. Dat hadden we niet verwacht na alle regen van gisteren. Na ontbeten te hebben in ons hotel, gingen we op pad. We konden onze fietsen pas om 10 uur ophalen, dus zijn we eerst maar een stuk gaan lopen door de wijk Georgetown. Een gezellige, oude wijk met veel winkels en restaurantjes. Maar eerst hebben we een wandeling gemaakt door het Georgetown Waterfront Park, een park langs de oevers van de Potomac River.

       

Daarna gingen we de fietsen ophalen bij Big Wheel Bikes, maar dat verliep niet zo makkelijk. De knul in de winkel had duidelijk geen zin om te werken, wat werden we onbeschoft behandeld. Op een gegeven moment zei ik dat hij ons beter ons geld kon teruggeven, dan zouden we wel ergens anders fietsen regelen. Maar goed, uiteindelijk hadden we 6 fietsen en een soort van verontschuldiging over zijn gedrag. We konden op pad!

Over Key Bridge reden we richting Rosslyn, in deze wijk hadden Walter en ik vorige keer overnacht. Onze eerste stop was bij het US Marine Corps War Memorial, ook wel Iwo Jima Memorial genoemd. Dit memorial is opgedragen aan de manen en vrouwen van de US Marine Corps, die zijn gesneuveld. Het beeld is gebaseerd op een bekende foto van militairen die de vlag plaatsen op Iwo Jima.

Daarna zijn we doorgegaan naar Arlington Cemetery. Allereerst hebben we de Visitor Center bezocht, met weer een interessante tentoonstelling van de Cemetery. Op deze begraafplaats zijn verschillende politieke figuren en heel veel Amerikaanse soldaten begraven. Het bekendste graf hier is dat van president JF Kennedy en zijn vrouw Jackie. Ook 2 kinderen van het echtpaar liggen hier begraven. Erg indrukwekkend om te zien, vooral door de eenvoud van de graven. Het is een silence plek, iedereen is hier ook stil en respectvol. De hele begraafplaats is heel indrukwekkend, overal die velden met witte grafstenen.

Daarna doorgelopen naar het graf van de onbekende soldaat. Hier vind je 3 graven van onbekende soldaten uit de 2e wereldoorlog, de oorlog in Vietnam en de oorlog in Korea. Deze plek wordt 24 uur per dag bewaakt door militairen, ieder half uur vindt er een wisseling van de wacht plaats. Ook dit is weer een plek van respect, iedereen moet blijven staan en stil zijn. Tijdens de wisseling van de wacht begon het te regenen, maar dat duurde gelukkig niet lang. Daarna zijn we nog naar de memorial van de overledenen van de aanslag op het Pentagon gegaan, deze hadden Walter en ik nog niet gezien. Helaas was dat wel een eind lopen, en omdat de zon weer was doorgebroken was het erg warm geworden. Terug in de visitor center hebben we dan ook snel wat flessen water gekocht.

Daarna fietsen we over de Arlington Memorial Bridge de Potomac River over. Voordat we de monumenten op de National Mall zouden gaan bezoeken, wilden we eerst wat eten. Op de Mall zelf is niets te krijgen, dus op zoek naar een Subway voor een lekker broodje. Dit was wel even uit de richting en helaas begon het ook weer te regenen. Deze keer een flinke stortbui. Dus zijn we maar bij de Subway blijven hangen totdat het weer wat droger en lichter werd. Al met al heeft dat een uur geduurd.

We wilden langs het Witte Huis fietsen, maar alles was afgezet. Volgens de bewaking zouden we er morgen wel langs kunnen fietsen, dus dat proberen we morgen dan maar. Doorgefietst naar het begin van de Mall om toch wat monumenten te bezoeken. Gelukkig was het weer droog geworden en kwam de zon weer tevoorschijn. Allereerst zijn we naar het Vietnam Veterans Memorial gegaan. Door zijn eenvoud een heel indrukwekkend monument. Het bestaat uit een uit 2 delen bestaande muur van zwart graniet, waarin de namen zijn gegraveerd van ongeveer 58.000 soldaten die tijdens de Vietnam oorlog zijn gesneuveld of als vermist zijn opgegeven.

Daarna door naar het Lincoln Memorial en de Reflecting Pool. Het Lincoln Memorial vereert president Abraham Lincoln, de man die de slavernij afschafte en het land door een burgeroorlog sleepte. Het is een klassiek bouwwerk met binnenin een groot beeld van Lincoln, totale hoogte is 9.10 meter. Het beeld lijkt levensecht, net of hij zo uit zijn stoel kan opstaan. Vanuit het monument kijk je uit over de Reflecting Pool en het Washington Memorial.

   

We lopen verder richting het Korean War Veterans Memorial, waarmee de Koreaanse oorlog (1950-1953) wordt herdacht. Hier staan 19 beelden van soldaten, die een groep uitbeelden die op patrouille zijn.  Bij dit monument hoort ook een granieten muur waarop de gezichten van gesneuvelden zijn gezandstraald en een vijver die de Pool of Remembrance heet.

De fietsen weer gepakt en doorgereden naar het National World War II Memorial. Met dit monument worden de Amerikaanse slachtoffers van de 2e wereldoorlog herdacht. Het is een prachtig monument om te zien, met middenin een grote vijver, de Rainbow Fountain. Hier hebben we even lekker met onze voeten ingezeten.

   

Omdat het mooi weer was geworden, besloten we om toch nog verder te fietsen en een rondje rond het Tidal Basin te rijden. Hier vind je het Thomas Jefferson Memorial en het Martin Luther King Jr. Memorial. In de verte zagen we weer donkere wolken aankomen. Omdat het al 5 uur was, besloten we terug te fietsen naar ons hotel. Dan had iedereen ook de tijd om zich even op te frissen voordat we zouden gaan eten.

   

We hadden een tafel gereserveerd bij Clyde's in Georgetown, hier hadden Walter en ik de vorige keer ook gegeten. En we hadden ook wel trek na zo'n hele dag fietsen en wandelen. Natuurlijk besloten de kinderen allemaal een hamburger te nemen, we zijn tenslotte in Amerika. Walter en ik hadden een steak met frites. Nu liggen we moe in bed, tijd voor mijn dagelijkse verslag. Walter slaapt al, dus voor de foto's zullen jullie tot morgen moeten wachten.